Historische Vereniging Koog-Zaandijk

De Lindenboomschool

De Lindenboomschool: er zal geen basisschool in Nederland zijn waarbij het begrip “buitenschoolse activiteiten” zo ruim wordt opgevat. De bouw van de school begon in 1958 en de oplevering vond plaats op 9 januari 1960 door de heer L.A. Ankum, destijds burgemeester van Koog aan de Zaan.

Het afscheid van burgemeester Ankum van de gemeente Koog aan de Zaan in de Lindenboomschool op 30 november 1960. De heer Leguijt plaatst een radio op de tafel waar de afscheid nemende burgemeester zit.

Op zich niets bijzonders, een school ter vervanging van een oud gebouw (school B). De bouw van de Pinkschool was aan de bouw van de Lindenboomschool vooraf gegaan en werd 6 jaar eerder al opgeleverd. Nee, het bijzondere van de school zit hem in de bovenste etage waar een grote zaal met podium, een kleine zaal, een hal, een garderobe en keuken is gevestigd.

Nog steeds worden de zalen verhuurd voor partijen, feesten en vergaderingen maar de eerste bijeenkomst vond plaats op 5 februari 1960. Dat was voor een actie ten bate van de watersnoodramp in Tuindorp Oostzaan.

De Lindenboomschool in 1960 is een ontwerp van architect Van Gogh uit Zaandam.

Een dag later, 6 februari was er een grote feestavond voor alle werklui die aan de school hadden gewerkt. Daaronder waren veel Koger bedrijven, bijvoorbeeld Piet Vrouwe schilderwerk (Zuiderkerkstraat), Reek Glashandel (van de Parallelweg) en D.A Stam Elektrotechniek die ook nog een winkel in de Julianastraat heeft gehad.

Opvallend voor de Lindenboomschool was dat, hoewel destijds een modern gebouw, de oliegestookte CV installatie in de kelder van de Pinkschool stond. Van daaruit liep een pijpenstelsel naar onder meer de bovenverdieping van de Lindenboomschool. Ontluchten van de gehele CV installatie was dan ook een behoorlijke klus.

Vele artiesten van naam en faam hebben in de Lindenboom opgetreden: Andre van Duin, Willeke Alberti, Vader André en zoon Rudi Carell, Ria Valk, Tobi Rix met zijn toeterix, Swiebertje en Bromsnor en allerlei bands die in de jaren “60 hun wortels hadden: bijvoorbeeld “The Golden Earrings”, “The Outsiders” met Wally Tax, “Cuby & the Blizzards” Rob Hoeke, “The Teckels” maar ook de Engelse groep “The Pretty Things” waarbij echt wel meer mensen aanwezig waren dan destijds wettelijk was toegestaan.

Al die artiesten, hoe verschillend ook, hadden toch iets gemeenschappelijks: luidkeels mopperen over het niet aanwezig zijn van een lift. Geluidboxen, versterkers, drumstellen, piano’s, toneeldecors en zelfs de complete goocheluitrusting van Fred Kaps: alles moest 4 trappen naar boven worden getild en aan het eind van de avond weer naar beneden worden gebracht. Bij bruiloften en partijen is het vaak voorgekomen dat opa of oma op een stoel werd gezet en door 2 sterke (klein)kinderen met stoel en al naar boven werd gehesen. De lift kwam pas in de jaren 80.

In het raam van de conciergewoning hingen de hele week grote posters met aankomende evenementen in de Lindenboom.

In de Lindenboom gebeurde heel veel; even een kleine en willekeurige duik in het verleden: zondagmiddag danslessen o.l.v. Henny Wout, introductie van de Zaanse Molenstoet (een brood vol krenten, rozijnen, hazelnoten en kaneel). Ruim 1200 dames kwamen in 1967 op “de dag van het brood” langs om te proeven.

Maar ook de heren Hans Wiegel, Marcus Bakker en Joop den Uyl kruisten onderling de politieke degens, er waren grote tentoonstellingen door alle gangen van de school, de oprichting en later weer opheffing van het Ontwikkelingsschap Zaanstreek (voorloper van gemeente Zaanstad), de eerste gemeenteraadsvergadering van Zaanstad, (het Bannehof was nog niet opgeleverd), live TV uitzendingen, proefopname van de “Beale Street Seven”, het afscheid van Dokter Kox waarbij het hele trappenhuis vol stond met wachtende patiënten om de dokter en zijn vrouw de hand te schudden, enzovoorts.

De Lindenboomschool met een speelweide in 1960.

Er gebeurde ook veel tegelijk: zo waren er bijvoorbeeld 3 Sinterklazen tegelijk binnen op een zaterdagmiddag, hou dan de kinderen maar eens in de zaal”! Maar ook bands op vrijdag, zaterdag- en zondagavond en dan daar tussendoor nog een grote ruilbeurs.

In de loop der jaren, nu al ruim 50 in totaal, zijn er honderdduizenden voetstappen in de Lindenboom gezet. In de roemruchte 60- er jaren zei mijn vader eens tegen Meester Luinge (hoofd der school): “Nou meester, van vrijdagmiddag, toen de meesters en juffen naar huis gingen tot maandagmorgen toen ze weer aan de slag gingen zijn er zo’n 2.500 mensen binnen geweest, je ziet er niets meer van”!
Jan Leguijt

Concierge C. Leguijt haalde ’s nachts kaas en worst
Een plaatselijke kruidenier moet in de nacht van vrijdag op zaterdag zijn oren niet vertrouwd hebben, toen er omstreeks half twee op de bel werd gedrukt. Het was evenwel geen kwajongen die dit presteerde, maar de concierge van de nieuwe Lindenboomschool, de heer C. Leguijt. Op genoemd tijdstip was men in de school nog volop aan het werk en om de stemming er in te houden wilde men kaas en worst laten aanrukken. De heer Leguijt bleek best aan dit verzoek te kunnen voldoen: binnen een kwartier was het gevraagde bij de hongerige werklieden aanwezig.

Dat de heer Leguijt midden in de nacht ook nog aan het werk was, is een bewijs van de geestdrift waarmee hij zich aan zijn nieuwe taak wijdt. Het werk werd overigens voortgezet tot half vier. “Het is geen moeite meer om naar bed te gaan”, zei de pas benoemde concierge en ging gewoon door.

Tot zaterdagavond twaalf uur, toen hij eindelijk met een diepe zucht de laatste bezoeker de deur zag uitgaan. Er waren ruim 2000 mensen geweest op deze openingsdag. Alles was evenwel prima verlopen, hoewel vrij al het werk ook voor de heer Leguijt nieuw was. Niet alleen op vrijdag en zaterdag moest er hard gewerkt worden. Ook op de daaraan voorafgaande dagen was het iedere avond tegen twaalf uur, voordat de heer Leguijt en zijn echtgenote (die ook steeds in touw was) naar huis gingen.

Nu is het iets rustiger, hoewel alles nog vreemd is. De heer Leguijt is evenwel vast van plan zijn werk zo goed mogelijk te verrichten. “Het zal wel eens druk zijn met de zaal “zegt hij “Maar dat hindert niet. Ik heb er echt zin in”.

Uit De Typhoon