Historische Vereniging Koog-Zaandijk

Sportfondsenbad

Ik schreef al eerder dat mijn zwemlessen in het Zaandijker zwembad niet succesvol waren als gevolg van de “hengel” van Spreeuw.

In de zesde klas bij meester Tiesinga, kregen we schoolzwemmen. Op de fiets van Zaandijk naar Zaandam, via de Parallelweg langs Koog naar het Sportfondsenbad aan de Mauvestraat in Zaandam.

Het zwemdiploma A heette officieel “Bewijs zwemproef” en heb ik op 17 februari 1965 behaald, zie ik op het voor mij liggende document. Ik weet me nog goed te herinneren dat mij naar de naam van de school werd gevraagd. Ik wist alleen de Openbare Lagere School aan de Tuinstraat te Zaandijk te benoemen, voldoende toch? Nee, men vroeg naar de naam van de school. Nou, die school heeft geen naam. Men keek mij onthutst aan. Iedere school heeft toch een naam? Nou, die van ons niet dus. Pas veel later werd de naam “Gortershoek” toegekend.

Door het schoolzwemmen heb ik de weg naar het Zaanlands Lyceum goed leren kennen. Ik mocht daar in het jaar 1965 na de lagere school beginnen aan de opleiding H.B.S.-b. Ik stond waarschijnlijk op een wachtlijst voor het afzwemmen van het zwemdiploma B. Dit papiertje heb ik pas op 30 september 1965 behaald. Het document vermeldt: “diploma geoefend zwemmer”. Ik zat toen al op het Zaanlands Lyceum. Als ik het diploma nog eens goed bekijk, zie ik in de handtekening van de zwemonderwijzer de naam van Piet de Back verschijnen, mijn gymleraar op het Zaanlands, ook vermeld bij het verhaaltje over Verkade.

Het zwembad en het Lyceum werden slechts gescheiden door een sloot. In de winter van 1965-1966 was deze sloot een beetje bevroren. De jeugd van het Zaanlands probeerde de sterkte van het ijs uit. Al “ijssielidderend” ging de meute op de golvende dunne schotsen door het ijs heen en haalde een nat pak.

In de pauzes van de lessen op het Lyceum bezocht de jeugd vaak de grutterswinkel van “de Dood” op de hoek van de Jan van Gooyenkade en de Saenredamstraat. De zakken chips lagen links bij de uitgang en zullen voor een behoorlijke omzetderving hebben gezorgd. Het pand bestaat nog steeds, alleen niet meer herkenbaar uit de situatie van rond 1965.