In Zaandijk was indertijd een bijzondere winkel gevestigd, een galanteriezaak, huishoudzaak zeggen we nu, een winkel van Sinkel: van der Laan!

Voor wie er ooit is binnen geweest, moet zich de mottenballenlucht wel degelijk herinneren, Als kind leek alles groter dan het was. Na het stoepje ging de deur open en zag je de toonbank met kassa recht tegenover je. Zo een oude kassa met plaatjes waarop het bedrag stond. Naar rechts betrad je de winkel, nou ja winkel, meer een pakhuisje. In vitrines stond het aardewerk tentoongesteld. De vloer was van houten planken en boog door als je langs de vitrines liep. Alles rammelde en kon ieder moment omvallen, leek het.

Wegens ruimtegebrek hing aan de lambrizering ook allerhande handelswaar. Als je daar iets van nodig had, kwam het trapje in beeld en werd het artikel van het haakje aan de lambrizering onttrokken. Tegenover was een blinde muur met stellingwerk en artikelen uit de categorie: de Duvel en z’n ouwe moer. Liep je nog iets verder door naar achteren, dan kon je uitkijken over de Zaan. Openslaande deuren met espagnolet sluiting zie ik voor me. Er werd niet alleen huishoudgoed verkocht, ook speelgoed. Klapperpistolen! Op een bepaalde feestdag was de winkel ook open. Dan werden er rottinkjes, zilverpapieren stuiterballen aan een elestiekje, strohoedjes en brilletjes met feestneuzen verkocht. Het was een bijzonder winkeltje.

Vele jaren later betrad ik een winkel in scheepsbenodigdheden in Leeuwarden. Ik zag rechts van me een blinde muur compleet vol met laden, de lambrizering bedekt met allerhande scheepslampen, klein en smal, alleen de mottenballengeur ontbrak. Het rook er naar hout. Je kon er voor iedere petroleumlamp een lont of glas in de juiste maat vinden. Ook een winkel van Sinkel. Het was daar, na vele jaren, dat de overeenkomst met de winkel van van der Laan weer in mijn geheugen schoot.