Frans de Waal

Traditiegetrouw heb ik op de t.v. de laatste 50 km van de Amstel Gold Race gevolgd, een fameuze wielerwedstrijd, die al vele jaren in het prachtige heuvelachtige landschap van Limburg wordt gehouden. Ook dit jaar realiseerde ik me, dat ik

Herinneringen aan Pieter Jaapies in en kort na de Tweede Wereldoorlog, toen Frans de Waal in de Leliestraat naast hem woonde. Pieter Jaapies overleed, 84 jaar oud, in Bergen op 27 maart 1994. Pieter Jaapies ontving de onderstaande onderscheidingen: Ridder

In de loop van 1944 werd voor mijn broer te gevaarlijk om in Heerhugowaard ondergedoken te blijven. De razzia’s door de duitsers werden steeds frequenter en feller en daarom besloot hij om via binnenwegen terug te keren naar de Koog.

Mijn broer en ik gingen elk jaar in september bramen plukken in de duinen bij Wijk aan Zee. Dat deden wij dus òòk in 1941, toen dat nog kon. Wij kregen beiden de bekende gevlochten, langwerpige mandjes mee en gingen

Kolentoevoer naar het Westen was door de oorlogsomstandigheden helemaal niet meer aan de orde en al heel snel veranderde het straatbeeld: binnen de kortste tijd waren alle bomen in de straten omgezaagd, ook de hoge populieren, die langs de Provincialeweg

Het moet gebeurd zijn denk ik, in 1942/1943, toen geallieerde vliegtuigen alleen maar ’s nachts richting Duitsland vlogen om het afweergeschut te ontwijken Op een nacht was er het gebruikelijke gebrom van overtrekkende vliegtuigen, geluid van afweergeschut, exploderende granaten en

Bladerend in het prachtige boek “Klandizie’ kom ik de namen van de achtereenvolgende huurders van het pand Leliestraat 55 tegen (o.a. Frikke Molenaar). Echter, de eerste huurder was kapper Tuijn, die circa 1935/1936 een kapperszaak op dit adres begon. Mijn

Ik denk dat het omstreeks 1936/1937 plaats vond. We waren in de Leliestraat aan het spelen, toen vanuit de Tulpstraat ineens een groep kinderen kwam aanlopen met voorop een schamel geklede man, zware baard en als ik me niet vergis,

Ik lees in het boek ‘Klandizie’ dat kapper Slenters een onuitputtelijke fantasie had. Dat klopt! In 1950 moest ik in militaire dienst en bij een 48 uur verlof, bracht ik meestal een bezoek aan mijn kapper. Kapper Van der Lynchen

Uit mijn jeugdtijd weet ik nog, dat wij ’s winters ‘land over zand’ naar school gingen. Wij liepen dan de Breestraat uit, die in die tijd veel korter was dan nu en ter hoogte van ongeveer het kerkhof, stopte. Daarna